ประวัติความเป็นมา "วัดหนองพลับ" บ้านพลับ ต.สนม อ.สนม จ.สุรินทร์
วัดหนองพลับ ตั้งตามชื่อหมู่บ้าน และหนองน้ำ เริ่มดำเนินการก่อตั้ง ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2505 โดยการริเริ่มของ ผู้ใหญ่ริง พรหมตวง กับพระอาจารย์หงษ์ ธัมมะจาโร พร้อมทั้งชาวบ้านพลับ บ้านค้อ ทุกคนได้ร่วมกันก่อตั้ง โดยครั้งแรกตั้งเป็นที่พักสงฆ์ อยู่กลางบ้าน เป็นศาลาหลังเดี่ยว จนถึง พ.ศ. 2508 จึงได้ย้ายออกมาตั้งที่อยู่ในปัจจุบัน ได้รับอนุญาตสร้างวัดเมื่อวันที่ 8 ันยายน พ.ศ. 2515 ได้รับอนุญาตตั้งวัดเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2517 และได้รับพระราชทาน วิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2538 เขตวิสุงคามสีมา กว้าง 20 เมตร ยาว 30 เมตร
ข้อมูลทั่วไปของวัดหนองพลับ
วัดหนองพลับ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีที่ดินที่ตั้งวัดเนื้อที่ 7 ไร่ 70 ตารางวา อาณาเขต ทิศเหนือติดที่สวนนายริง พรมตวง และที่นายอุทัย ชัยงาม ทิศตะวันตกติดทางสาธารณประโยช์ ทิศใต้ติดถนนหลวง ทิศตะวันออกติดที่ดินนายบุญจันทร์ บุญเกลี้ยง มีที่ธรณีสงฆ์ จำนวน 1 แปลง เนื้อที่ 3 งาน (ที่ตั้งศูนย์สาธิตการตลาด)
ภาพบน : ย่าเจียง (บ้านสนม) อดีต..นางพยาบาลโรงพยาบาลสนม และปู่ถัง พรหมบุตร (บ้านพลับ) อดีต..กำนันตำบลสนม
ถ่ายเมื่อ : 16 กันยายน 2553 ณ วัดหนองพลับ ต.สนม อ.สนม จ.สุรินทร์
ข้อมูลทั่วไปของหมู่บ้านพลับ
บ้านพลับ หมู่ที่ 4 ตำบลสนม อำเภอสนม จังหวัดสุรินทร์ ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกขออำเภอสนม อยู่ห่างจากตัวอำเภอเป็นระยะทาง 3 กิโลเมตร
อาณาเขต
ทิศเหนือจรด บ้านโสกแดง
ทิศใต้จรด บ้านอาเลา
ทิศตะวันออกจรด บ้านนาศรีสุข
ทิศตะวันตกจรด บ้านค้อ
สภาพพื้นที่
เป็นพื้นที่ราบสูง อากาศร้อนชื้น มี 3 ฤดู ร้อน หนาว ฝน
ครัวเรือนและประชากร
มีจำนวนครัวเรือนทั้งสิ้น 141 ครัวเรือน มีประชากรจำนวน 423 คน แยกเป็นชาย 196 คน เป็นหญิง 227 คน
ประวัติบ้านพลับ
บ้านพลับ อยู่ในเขตพื้นที่ตำบลสนม อำเภอสนม จังหวัดสุรินทร์ จัดตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2458 ราษฎรส่วนใหญ่เป็นชนเผ่า "เขมร" อพยพมาจากบ้านตูม และบ้านพงสวาย อ.ท่าตูม จ.สุรินทร์ สาเหตุอพยพมา เพราะมีการประกอบอาชีพทำนาเพียงอย่างเดียว พื้นที่นาส่วนมากติดกับลำน้ำมูล ทำให้น้ำท่วมนา ไม่ได้ผลผลิตเท่าที่ควร และต่อมามีผู้อาวุโสของหมู่บ้าน ได้เดินทางมาเห็นทำเลแห่งนี้ มีความเหมาะสมกับการประกอบอาชีพเพาะปลูก จึงพากันอพยพมาตั้งบ้านเรือนอยู่ ณ ที่หมู่บ้านปัจจุบัน
"พลับ" เป็นชื่อของไม้ยืนต้นชนิดหนึ่ง ซึ่งแต่เดิมมีต้นพลับขึ้นที่หนองน้ำหมู่บ้าน จึงเห็นพ้องต้องกันว่า ไม้ชนิดนี้เป็นไม้มงคล มีเอกลักษณ์เป็นของตนเอง จึงนำมาตั้งเป็นชื่อของหมู่บ้านว่า "บ้านหนองพลับ" ต่อมาเรียกกันสั้นๆ ว่า "บ้านพลับ" และเรียกชื่อในจนถึงปัจจุบัน
อัตราส่วนของประชากรในปัจจุบัน (อ้างอิง : 15 กันยายน 2553) ประกอบด้วย "เขมร" 70% และ "ลาว" 30%
พื้นที่ทั้งหมด
2,831 ไร่ แยกเป็นพื้นที่การเกษตร 2,461 ไร่ พื้นที่อยู่อาศัย 318 ไร่ พื้นที่สาธารณของหมู่บ้าน 52 ไร่ การถือครองกรรมสิทธิ์ ส่วนใหญ่ถือครอง โฉนด
ดู วัดหนองพลับ ในแผนที่ขนาดใหญ่กว่า
ลิ้งที่เกี่ยวข้อง : การแปรรูปผลิตข้าวเม่า โดย..กลุ่มแม่บ้านเกษตรกรบ้านพลับ
ลิงค์ที่เกี่ยวข้อง : หมอแคนเด็ก อายุ 10 ขวบ บ้านพลับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น